Vietnam-Home
Blijf op de hoogte en volg Sanne
29 Juni 2015 | Nederland, Eelde
De laatste keer dat ik schreef was ik nog in Vietnam en onderweg naar Phu Quoc, nu ben ik weer terug in Nederland. Maar ik zou toch nog even mijn reisverslag tot het einde afmaken.
Op Phu Quoc hebben we ongeveer 3-4 nachten gezeten om even alles te laten bezinken, en uit te vogelen wat we allemaal in Vietnam wouden gaan zien. Op het eiland zelf hebben we niet erg veel gedaan, misschien zonde. Maar eigenlijk waren we nog zo aan het wennen, dat het moeilijk was een beetje een plan te maken.
Vanaf Pho Quoc zijn we terug gevlogen naar Ho chi Minh, omdat we hier nog niet echt veel hadden kunnen zien. We kwamen op tijd aan, dus zijn gelijk maar gaan lopen om zoveel mogelijk te kunnen zien. We zijn onder andere naar het War Remnants museum geweest, wat een enorme indruk heeft gemaakt. Natuurlijk wisten we wel wat van de oorlog af, maar in dit museum is het zo indrukwekkend weergegeven. Enorm veel foto's en verhalen kunnen je hier zien/lezen.
De volgende dag zijn we vanaf Ho Chi Minh naar Dalat vertrokken met de slaapbus. Niet enorme luxe, maar toch leuk om een keer zo'n slaapbus mee te maken. We kwamen s'avonds aan in Dalat waar we al een hostel geboekt hadden, dus daar werden we heen gebracht. Hier ontmoette we uncle Mui, het hostel werd gerund door familie en zelf doet hij easyrider tours ook met familie. Hij legde ons gelijk allemaal reviews voor en verhalen die waren geschreven over de motor tour. Erg gaaf allemaal maar ik werd als snel lichtelijk tot ernstig geïrriteerd door hem en toen de prijs er bij kwam zag ik het al helemaal niet zo maar zitten. Maar na even nadenken en overleggen, zijn we de volgende dag toch op motor tour gegaan met uncle Mui en Kevin.
We zijn begonnen in Dalat en zijn door de binnenlanden naar Nha trang gereden. 3 nachten en 4 dagen, en het was het zeker waard. We hebben een geweldige tour gehad door de binnenlanden van Vietnam. We hebben verschillende familie's ontmoet, en hebben verschillende dorpen mogen zien.
Zeker een aanrader om te gaan doen als je ooit Vietnam bezoekt.
Vanaf Nha Trang zijn we eigenlijk gelijk de volgende dag naar Hoi An vertrokken. Hier ook niet heel veel gedaan en vooral lekker op het strand een beetje kunnen bij komen van de easyride tour. Misschien zonde want achteraf hoorde we dat Hoi An prachtig moet zijn... misschien was een lonely planet toch wel van pas gekomen.
Vanaf Hoi An zijn we met de nachtbus vertrokken naar Hanoi wat ongeveer 20 uur duurde. Best een lange reis, en al helemaal als je de achterste stoelen van de bus hebt. Waar je dus met 3 mensen naast elkaar moet liggen tegen de wc aan, zonder airco. Maar we klagen niet. Eenmaal in Hanoi aangekomen bleek het nog best lastig even wat uurtjes slaap te pakken in een hostel, want welk hostel heeft nou een bed vrij om 3u snachts... maar naar even zoeken toch iets kunnen vinden.
Een vriendin van Simone was ook in Vietnam om een vriendin op te zoeken dus die hebben we de volgende dag opgezocht. 'S avonds zijn we met zn vieren vertrokken met de nachtbus naar Sapa. Hier had de vriendin van Susan al een hiking tour geregeld, dus hiking it is! 'S ochtends om 6u werden we van de bus gehaald door ShoSho zij geeft hiking tours door Sapa heen.
Sapa was prachtig, hoe wel klimmen, gladde stenen, en hoogtevrees niet echt een succes was voor mij heb ik er wel enorm van genoten.
De overnachting was bij een familie, in wat leek op een groot huis. Boven lagen allemaal matrassen op de grond waar we op sliepen. 's avonds hebben we nog het spel spoons gespeels met Rijstwijn shotjes..
De volgende dag nog een klein stukje hiken en lekker af kunnen koelen in de rivier.
We hebben nog 1 nacht in een lekker hotel geslapen met zn vieren om Sapa nog wat meer te ontdekken. We waren opzoek naar een leuke karaoke bar, maar dat was er niet helemaal meer van gekomen.
De laatste dag in Sapa hebben we 2 scooters gehuurd en zijn we nog langs wat watervallen gereden en in een rivier gezwommen die we tegen kwamen. Om 22u hebben we de bus weer terug naar Hanoi genomen.
Hier kwamen we weer 's nachts aan dus het was weer even moeilijk een hostel te vinden, want die hadden Simone en ik nog niet geboekt....
Ons hostel waar de backpacks stonden had geen bedden meer, dus zijn we naar het hostel waar Suus en Mirrin sliepen gelopen. Na mis communicatie zijn we daar op een verdieping op banken gedumpt waar ook geen airco was waar we wel mochten wachten tot de volgende dag 13u..... Maar toch wat uurtjes slaap kunnen pakken.
Op woensdag hebben wij nog een tour naar Halong Bay gedaan, was erg toeristisch maar wel leuk om mijn reis toch nog te kunnen afsluiten met een tour. We hadden verwacht dat het een verschrikkelijke nacht zou worden op de boot, maar daarentegen hadden we samen een prachtige kamer wat dus echt super was.
En dat de o zo gevreesde laatste dag.... Hoe wel ik er eerst erg tegen op zag keek ik er de afgelopen weken ook wel weer naar uit. Ik vond het afscheid van Simone toch wel erg apart. Na 10 maanden samen leven, dingen doen/meemaken. Kwam dat nu toch wel tot een einde...
En ik heb je al bedankt, maar lieve Simone bedankt voor de prachtige 10 maanden. Kan niet wachten tot ik je weer zie.
Het leukste was dus dat niemand thuis behalve Albert wist dat ik thuis zou komen zaterdag 6 juni.
Dus vrijdag 5 juni zat ik in het vliegtuig van Hanoi naar Kuala Lumpur. Eenmaal op Kuala Lumpur bleek dat ik nog 2u vertraging had.... beetje vervelend, maar was ook wel weer te doen.
Bij het wachten kreeg ik van mama nog een berichtje: Hier slecht weer gehad, met een foto van een doorweekte Mijntje. Ik stuurde dus ook terug hier ook regen gehad nu wel weer te doen. Maar ik was natuurlijk al in Kuala Lumpur onderweg naar huis waar ze niks vanaf wist.
De vlucht naar Amsterdam was prima te doen, ondanks de zenuwen. Het landen vond ik wel heel gek, omdat het voelde als thuis komen na een 3 week durende vakantie..
Erg fijn vond ik het dat Albert mij stond op te wachten, en ik ben ook heel blij en dankbaar dat we het zo hebben kunnen geheim houden.
De filmpjes staan wel op facebook en die heeft nu iedereen wel genoeg gezien denk ik haha...
Nu alweer een tijdje terug. Hoe wel het echt nog steeds enorm wennen is, is het ook wel weer fijn. Ik begin over een week weer met werken en dan maar even kijken wat me vervolg plannen zijn......
Ik wil iedereen bedanken voor alle lieve berichtjes de afgelopen 10 maanden, want wat heeft dat me goed gedaan!
Op Phu Quoc hebben we ongeveer 3-4 nachten gezeten om even alles te laten bezinken, en uit te vogelen wat we allemaal in Vietnam wouden gaan zien. Op het eiland zelf hebben we niet erg veel gedaan, misschien zonde. Maar eigenlijk waren we nog zo aan het wennen, dat het moeilijk was een beetje een plan te maken.
Vanaf Pho Quoc zijn we terug gevlogen naar Ho chi Minh, omdat we hier nog niet echt veel hadden kunnen zien. We kwamen op tijd aan, dus zijn gelijk maar gaan lopen om zoveel mogelijk te kunnen zien. We zijn onder andere naar het War Remnants museum geweest, wat een enorme indruk heeft gemaakt. Natuurlijk wisten we wel wat van de oorlog af, maar in dit museum is het zo indrukwekkend weergegeven. Enorm veel foto's en verhalen kunnen je hier zien/lezen.
De volgende dag zijn we vanaf Ho Chi Minh naar Dalat vertrokken met de slaapbus. Niet enorme luxe, maar toch leuk om een keer zo'n slaapbus mee te maken. We kwamen s'avonds aan in Dalat waar we al een hostel geboekt hadden, dus daar werden we heen gebracht. Hier ontmoette we uncle Mui, het hostel werd gerund door familie en zelf doet hij easyrider tours ook met familie. Hij legde ons gelijk allemaal reviews voor en verhalen die waren geschreven over de motor tour. Erg gaaf allemaal maar ik werd als snel lichtelijk tot ernstig geïrriteerd door hem en toen de prijs er bij kwam zag ik het al helemaal niet zo maar zitten. Maar na even nadenken en overleggen, zijn we de volgende dag toch op motor tour gegaan met uncle Mui en Kevin.
We zijn begonnen in Dalat en zijn door de binnenlanden naar Nha trang gereden. 3 nachten en 4 dagen, en het was het zeker waard. We hebben een geweldige tour gehad door de binnenlanden van Vietnam. We hebben verschillende familie's ontmoet, en hebben verschillende dorpen mogen zien.
Zeker een aanrader om te gaan doen als je ooit Vietnam bezoekt.
Vanaf Nha Trang zijn we eigenlijk gelijk de volgende dag naar Hoi An vertrokken. Hier ook niet heel veel gedaan en vooral lekker op het strand een beetje kunnen bij komen van de easyride tour. Misschien zonde want achteraf hoorde we dat Hoi An prachtig moet zijn... misschien was een lonely planet toch wel van pas gekomen.
Vanaf Hoi An zijn we met de nachtbus vertrokken naar Hanoi wat ongeveer 20 uur duurde. Best een lange reis, en al helemaal als je de achterste stoelen van de bus hebt. Waar je dus met 3 mensen naast elkaar moet liggen tegen de wc aan, zonder airco. Maar we klagen niet. Eenmaal in Hanoi aangekomen bleek het nog best lastig even wat uurtjes slaap te pakken in een hostel, want welk hostel heeft nou een bed vrij om 3u snachts... maar naar even zoeken toch iets kunnen vinden.
Een vriendin van Simone was ook in Vietnam om een vriendin op te zoeken dus die hebben we de volgende dag opgezocht. 'S avonds zijn we met zn vieren vertrokken met de nachtbus naar Sapa. Hier had de vriendin van Susan al een hiking tour geregeld, dus hiking it is! 'S ochtends om 6u werden we van de bus gehaald door ShoSho zij geeft hiking tours door Sapa heen.
Sapa was prachtig, hoe wel klimmen, gladde stenen, en hoogtevrees niet echt een succes was voor mij heb ik er wel enorm van genoten.
De overnachting was bij een familie, in wat leek op een groot huis. Boven lagen allemaal matrassen op de grond waar we op sliepen. 's avonds hebben we nog het spel spoons gespeels met Rijstwijn shotjes..
De volgende dag nog een klein stukje hiken en lekker af kunnen koelen in de rivier.
We hebben nog 1 nacht in een lekker hotel geslapen met zn vieren om Sapa nog wat meer te ontdekken. We waren opzoek naar een leuke karaoke bar, maar dat was er niet helemaal meer van gekomen.
De laatste dag in Sapa hebben we 2 scooters gehuurd en zijn we nog langs wat watervallen gereden en in een rivier gezwommen die we tegen kwamen. Om 22u hebben we de bus weer terug naar Hanoi genomen.
Hier kwamen we weer 's nachts aan dus het was weer even moeilijk een hostel te vinden, want die hadden Simone en ik nog niet geboekt....
Ons hostel waar de backpacks stonden had geen bedden meer, dus zijn we naar het hostel waar Suus en Mirrin sliepen gelopen. Na mis communicatie zijn we daar op een verdieping op banken gedumpt waar ook geen airco was waar we wel mochten wachten tot de volgende dag 13u..... Maar toch wat uurtjes slaap kunnen pakken.
Op woensdag hebben wij nog een tour naar Halong Bay gedaan, was erg toeristisch maar wel leuk om mijn reis toch nog te kunnen afsluiten met een tour. We hadden verwacht dat het een verschrikkelijke nacht zou worden op de boot, maar daarentegen hadden we samen een prachtige kamer wat dus echt super was.
En dat de o zo gevreesde laatste dag.... Hoe wel ik er eerst erg tegen op zag keek ik er de afgelopen weken ook wel weer naar uit. Ik vond het afscheid van Simone toch wel erg apart. Na 10 maanden samen leven, dingen doen/meemaken. Kwam dat nu toch wel tot een einde...
En ik heb je al bedankt, maar lieve Simone bedankt voor de prachtige 10 maanden. Kan niet wachten tot ik je weer zie.
Het leukste was dus dat niemand thuis behalve Albert wist dat ik thuis zou komen zaterdag 6 juni.
Dus vrijdag 5 juni zat ik in het vliegtuig van Hanoi naar Kuala Lumpur. Eenmaal op Kuala Lumpur bleek dat ik nog 2u vertraging had.... beetje vervelend, maar was ook wel weer te doen.
Bij het wachten kreeg ik van mama nog een berichtje: Hier slecht weer gehad, met een foto van een doorweekte Mijntje. Ik stuurde dus ook terug hier ook regen gehad nu wel weer te doen. Maar ik was natuurlijk al in Kuala Lumpur onderweg naar huis waar ze niks vanaf wist.
De vlucht naar Amsterdam was prima te doen, ondanks de zenuwen. Het landen vond ik wel heel gek, omdat het voelde als thuis komen na een 3 week durende vakantie..
Erg fijn vond ik het dat Albert mij stond op te wachten, en ik ben ook heel blij en dankbaar dat we het zo hebben kunnen geheim houden.
De filmpjes staan wel op facebook en die heeft nu iedereen wel genoeg gezien denk ik haha...
Nu alweer een tijdje terug. Hoe wel het echt nog steeds enorm wennen is, is het ook wel weer fijn. Ik begin over een week weer met werken en dan maar even kijken wat me vervolg plannen zijn......
Ik wil iedereen bedanken voor alle lieve berichtjes de afgelopen 10 maanden, want wat heeft dat me goed gedaan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
